در منابع روایی اهل تسنن و شیعه، روایات فراوانی در باب فضائل یا احیاناً ذم برخی شهرها و سرزمین‌ها وارد شده است؛ چنان‌که در برخی جوامع حدیثی، باب یا ابوابی به ذکر این روایات اختصاص داده شده یا رساله‌ای مجزا به این احادیث اختصاص یافته است. در این میان، این نکته درخور توجه است که به تصریح حدیث‌شناسان فریقین، شمار زیادی از این روایات مجعول است. دلیل چرایی جعل این روایات و انگیزۀ افراد از چنین کاری در دو مقالۀ «انگیزه فضیلت‌سازی برای اقوام و شهرها» به قلم سرکار خانم منصوره کریمی قهی (منتشرشده در نشریۀ «نامه تاریخ‌پژوهان»، ش ۱۵ ـ پاییز ۱۳۸۷) و «انگیزههای سیاسی در جعل روایات مدح و ذم بلاد» به قلم آقایان دکتر محمود کریمی و سعید طاووسی مسرور (منتشرشده در نشریۀ «دانش سیاسی»، ش ۱ ـ بهار و تابستان ۱۳۸۹) با روش توصیفی تحلیلی و با ارائه شواهد عینی شرح داده شده و ازآنجاکه حجم چنین روایت‌هایی دربارۀ قزوین و شام به نسبت شهرها و مناطق دیگر بسیار زیاد است جناب آقای دکتر علی محمد ولوی و سرکار خانم هانیه بیک در مقالۀ «انگیزههای استفاده از احادیث نبوی در فضائل قزوین» (منتشرشده در نشریۀ «مطالعات تاریخ فرهنگی»، ش ۱۸، زمستان ۱۳۹۲) با رویکرد توصیفی و استفاده از روش نظریۀ زمینه‌ای (بنیادی) درصدد یافتن انگیزۀ غالب در استفاده از احادیث منسوب به پیامبر (ص) برای ذکر فضائل شهر قزوین برآمده‌اند و جناب آقای دکتر رسول جعفریان در مقالۀ «از شام تاریخی تا شام آخرالزمانی» با اشاره به این نکته که اخیرا گروه‌های تکفیری ـ جهادی فعال در سوریه برای رسیدن به منافع سیاسی خویش به این احادیث چنگ زده‌اند، در پی پاسخ‌گویی به این پرسش برآمده است که چرا حجم این روایات در مورد شام بسیار است.
برای پی بردن به چرایی جعل این احادیث بر لینک‌های زیر کلیک کنید: