آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه از جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی ضرورت گفتگو در اجتهاد، حجیت و قطع در سیاست‌گذاری و حکم‌رانی‌ست که در آن 5 پرسش بنیادین در این‌باره طرح می‌شود!

آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه از جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی نام سال 1399، «جهش تولید»، است که در آن تلاش شده که برخی لوازم این نام طرح شود.

آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه بقلم جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی «پدافند غیرعامل» است. این نوشتار درآمدی کوتاه بادبیات بومی پدافند غیرعامل است و تلاش دارد ببرخی وجوه فلسفی آن با بهره‌گیری از آرای افلاطون اشاره کند.

آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه بقلم جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی پیشینه‌ی آمیزه‌ی «تولید علم» نزد فقیه برجسته‌ی شیعه، ابن زهره‌ی حلبی، در کتاب نام‌ور «غنية النزوع إلی علمی الفروع والأصول» است.

آن‌چه پیش روست، یادداشتی بقلم جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی برخی از آن‌چه در کتاب «آداب الفلاسفه»ی «حنین ابن اسحاق» درباره‌ی ایران یا ایرانیان آمده، است.

آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه بقلم جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی دوگانه‌ی مآل‌اندیشی-محال‌اندیشی در حکم‌روایی است.

آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه از جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی کلیدواژه‌ی «بیضه» در آمیزه‌هایی مانند «بیضة الإسلام» است. در این یادداشت کامل/جامع‌ترین معنای آن همان «تمدن اسلامی» دانسته شده است.

آن‌چه پیش روست، یادادشتی بقلم جناب آقای سجاد هجری، پژوش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی بایستگی بنیان‌گذاری اندیشکده‌ای تمدنی که پیش‌تر در خبرگزاری مهر منتشر شده است.

آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه بقلم جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی آمیزه‌ی «صناعة التمدن» نزد «ابن رشد» است که او تنها یک بار آن را در تفسیر مابعدالطبیعه‌ی ارسطو آورده است.

آن‌چه پیش روست، یادداشتی کوتاه از جناب آقای سجاد هجری، پژوهش‌گر پژوهشکده‌ی سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت، درباره‌ی بند نخست درآمد مقدمه‌ی ابن خلدون است که در آن ابن خلدون باطن تاریخ را علم و از حکمت بشمار می‌آورد!